Polska i Grecja to kraje z długą historią i różnorodnymi wyzwaniami związanymi z katastrofami naturalnymi. Podejmowały różne działania na rzecz zarządzania kryzysowego w obliczu tych zagrożeń.
Zarządzanie kryzysowe w Polsce
W Polsce system zarządzania kryzysowego jest zorganizowany na podstawie Ustawy o zarządzaniu kryzysowym z 2007 roku, która nakłada na różne szczeble administracji rządowej i samorządowej obowiązki w zakresie planowania, organizowania oraz realizacji działań mających na celu zapobieganie, przygotowanie się i odpowiedź na sytuacje kryzysowe. W centralnym punkcie tego systemu stoi Rządowe Centrum Bezpieczeństwa (RCB), które pełni funkcję koordynatora działań w obliczu katastrof, zarówno naturalnych, jak i wywołanych działalnością człowieka.
Powodzie są jednym z największych zagrożeń naturalnych w Polsce. Charakteryzują się długotrwałym zalewaniem terenów, które mogą prowadzić do znacznych strat materialnych oraz ofiar wśród ludności. Najbardziej pamiętną powodzią była ta z 1997 roku, zwana “powodzią stulecia”, która dotknęła wiele regionów, zwłaszcza Dolnego Śląska i Opolszczyzny. Straty materialne były ogromne, a liczba osób ewakuowanych liczyła w tysiącach. W wyniku tej katastrofy władze wprowadziły szereg reform w systemie zarządzania kryzysowego, co zaowocowało m.in. budową zapór oraz intensywnością prac związanych z regulowaniem poziomu wód w rzekach.
Zmienność klimatyczna wpływa na coraz częstsze występowanie silnych wiatrów i burz, które dawniej nie były powszechnym zjawiskiem w Polsce. W ostatnich latach, szczególnie latem, dochodzi do pojawiania się huraganowych wiatrów, które mogą powodować ogromne zniszczenia infrastruktury – przewracają drzewa, uszkadzają dachy budynków oraz sieci energetyczne. W roku 2017 huragan “Ksawery” spowodował liczne przerwy w dostawie prądu oraz zniszczenia w wielu częściach kraju, a także narażał ludzi na niebezpieczeństwo. W wyniku tych wydarzeń istotne znaczenie ma monitorowanie prognoz pogody i wczesne ostrzeganie mieszkańców o nadchodzących zagrożeniach.
Polska zimą boryka się z ekstremalnymi opadami śniegu oraz silnymi mrozami. Zimowe burze mogą prowadzić do poważnych problemów komunikacyjnych, w tym paraliżu dróg, a także do awarii infrastruktury. Przykładem była zima 2010 roku, kiedy to opady śniegu doprowadziły do zamknięcia wielu tras komunikacyjnych oraz utrudnienia w funkcjonowaniu transportu publicznego. W takiej sytuacji władze muszą wdrażać działania mające na celu odśnieżanie dróg i zapewnienie bezpieczeństwa kierowcom i pieszym.
Choć susze mogą nie wydawać się tak spektakularnymi wydarzeniami jak powodzie, mają poważne konsekwencje, szczególnie w rolnictwie. Polska doświadcza co roku okresów niedoboru wody, co wpływa na uprawy oraz hodowlę zwierząt. W okresie letnim, kiedy temperatury rosną, a opady są niskie, rolnicy muszą zmagać się z problemem nawadniania swoich pól. Długotrwałe susze prowadzą do spadku plonów, co z kolei wpływa na ceny żywności i bezpieczeństwo żywnościowe kraju.
Infrastruktura przeciwpowodziowa
Powódź tysiąclecia w 1997 roku była punktem zwrotnym w podejściu Polski do zarządzania ryzykiem powodziowym. Skutki tej katastrofy – ponad 50 ofiar śmiertelnych i tysiące zalanych domów – unaoczniły konieczność inwestycji w nowoczesną infrastrukturę przeciwpowodziową. Działania te obejmują:
Systemy wczesnego ostrzegania
Rząd rozwija technologie monitorowania i prognozowania zagrożeń powodziowych i pogodowych. Instytuty meteorologiczne i hydrologiczne opracowały systemy, które pozwalają na przewidywanie wzrostu poziomu rzek. W praktyce oznacza to, że:
Działania na poziomie lokalnym i społecznym
Polska ma dobrze rozwiniętą sieć lokalnych struktur, które pomagają w reagowaniu na nagłe sytuacje. Przykładem są:
Edukacja i ćwiczenia
Polska przykłada wagę do edukacji obywateli w zakresie reagowania na katastrofy. Organizowane są:
Grecy borykają się z różnymi wyzwaniami – są to głównie pożary lasów, trzęsienia ziemi i powodzie. Grecja leży na aktywnej strefie sejsmicznej i posiada suchy, gorący klimat, co w szczególny sposób wpływa na charakter zagrożeń.
Ochrona przed pożarami
Lata w Grecji są wyjątkowo gorące i suche, co sprawia, że pożary wybuchają bardzo łatwo. W walce z pożarami stosowane są:
Zarządzanie ryzykiem sejsmicznym
Grecja, ze względu na aktywność sejsmiczną, musiała dostosować swoje prawo budowlane i systemy zarządzania kryzysowego. Działania obejmują:
Współpraca międzynarodowa
Grecja jest częścią Unii Europejskiej i korzysta z pomocy i wsparcia w ramach mechanizmów wspólnej odpowiedzi na katastrofy naturalne. Obejmuje to:
Aktywność obywatelska i wolontariat
Społeczność grecka jest mocno zaangażowana w działania przeciwko katastrofom naturalnym, szczególnie podczas pożarów lasów. Działania obejmują:
Polska i Grecja mierzą się z innymi typami zagrożeń, ale w obliczu rosnącego zagrożenia ze strony zmian klimatycznych oba kraje inwestują w rozbudowę systemów zarządzania kryzysowego, edukację, oraz współpracę międzynarodową.
Praca została przygotowana przez Amelię Stępień i Nikolę Pankiewicz.