Monfalcone to malowniczo położone miasto we wschodniej części Włoch, to urokliwe miejsce, które zachwyca swoim spokojem, pięknem przyrody i fascynującą historią.
Monfalcone to miasto o długiej historii, podczas I Wojny Światowej w 1915 roku. zostało zajęte przez Włochy, następnie odbite przez Austro-Węgry po bitwie pod Caporetto. Po wojnie, od 1918 Monfalcone ostatecznie weszło w skład Włoch. Położone niedaleko granicy z Słowenią, w regionie Friuli-Wenecja Julijska. W mieście znajduje się wiele zabytkowych budynków i muzeów, w których można zgłębić historię i kulturę tego regionu.
Twierdza została zbudowana przez Teodoryka , króla Ostrogotów , około 490 roku, jako dowód jego zwycięstwa nad Odoacerem, królem Herulów. Pod koniec XVI wieku twierdza utraciła funkcję obronną i stała się punktem widokowym.
Na wzgórzach krasowych za Monfalcone można odwiedzić Park Tematyczny Wielkiej Wojny. Rozłożoany na obszarze 4 kilometrów kwadratowych, został otwarty dla publiczności w 2005 roku i oferuje odwiedzającym trzy różne trasy zwiedzania tej historycznej strefy działań wojennych.
MuCa to jedyne włoskie muzeum poświęcone przemysłowi stoczniowemu, otwarte w 2017 roku i mieszczące się w dawnej Albergo Operai w miejscowości Panzano, ukazuje ponad stuletnią historię. Program wystaw muzeum obejmuje kilka tematów: miasto-fabryka, dobrobyt korporacji i wojny, stocznia i przedsiębiorcy: ewolucja terytorium, technologia i konstrukcja w stoczni: od statków po produkcję poboczną, projektowanie wnętrz i wspaniałą sztukę na statkach i na terytorium.
Monfalcone położone jest nad Adriatykiem, co sprawia, że to doskonałe miejsce dla miłośników przyrody i morza. Plaże w okolicy, takie jak Spiaggia di Marina Julia, oferują możliwość opalania się i kąpieli w słonej wodzie morza.
Monfalcone jest znane ze swojego przemysłu stoczniowego i okrętowego. Warto wiedzieć, że jedna z największych stoczni na świecie, Fincantieri, ma swoją siedzibę właśnie tutaj. Stocznia ta specjalizuje się w budowie luksusowych statków pasażerskich i jednostek morskich.
1 maja 1934 r. we włoskiej stoczni w Monfalcone nad Adriatykiem położono stępkę transatlantyku „Batory” – legendarnego „szczęśliwego statku”, który – wraz z bliźniakiem „Piłsudskim” – zaprojektowano przed wojną jako pływające ambasady polskiej kultury.